21 juni 2024 is Pip voor de tweede keer moeder gewonden van 6 kleine kittens. Helaas ging de bevalling niet helemaal volgens het boekje. Twee kleine katertjes hebben het helaas niet mogen redden. Beide hadden een open buikje. De andere vier kittens waren erg laag in gewicht. Normaal hoort en kitten bij de bevalling rond de 100 gram te wegen. Deze kleintjes waren ronde de 80 gram en één kitten woog maar 58 gram (Eevee). Helaas kwam de melk ook niet echt goed op gang, waardoor ik Eevee uiteindelijk de eerste 2 weken met de fles heb gevoed.
Ondanks de niet al te goede start ben ik wel weer onwijs trots op Pip en hoe zij het heeft opgepakt. Mijn lieve meisje bokst zich er goed doorheen.
Week 1:
Normaal is de eerste week, een week waarin er weinig gebeurt. Elke dag de kittens twee maal wegen om bij te houden of ze voldoende groeien en de rest van het werk doet mama.
Dit keer was dat heel anders. Doordat de kittens met een erg laag gewicht geboren zijn, heb ik ze vaker gewogen om te zien of zij wel melk binnen kregen. Omdat ze al zo klein zijn, kan ik daardoor sneller ingrijpen wanneer het niet goed gaat. Want met lage geboortegewichten hebben ze weinig reserve om een dag af te wachten. Dit was het geval bij Eevee, de aller kleinste van het stel, met een geboorte gewicht van 58 gram. Helaas kreeg zij geen melk binnen van Pip. Daarom gelijk ingegrepen en haar met de fles gaan voeden. Dat houdt in , elke 1,5 uur een flesje klaar maken in de eerste week, ook in de nacht. Gelukkig pakte zij het flesje heel goed aan en begon ook zij in gewicht toe te nemen.
De andere drie kittens kwamen gelukkig wel goed aan van mama’s melk.
Week 2:
Voor hoe het begon, ben ik onwijs blij met hoe het nu gaat. Ze zijn allemaal goed aangekomen. Ze zitten nog niet op het gewicht wat eigenlijk zou moeten aan het begin van week 2, maar ze zijn alle vier goed onderweg. Ik verwacht dat zij einde van deze week goed genoeg hebben bij gedronken om dan op schema te zijn.
En hoe mooi is het om te zien dat de kleinste zo strijdlustig is! Ze laat zich niet aan de kant zetten door haar broertjes en zus. Ook heeft zij als eerste deze week, op dag 10, de oogjes geopend. De volgende dag volgde Epke en Elsa ook en de dag erop opende ook Elmo zijn ogen. Ze zien nog niks, maar het is altijd weer een mooi moment in de ontwikkeling. Ook beginnen ze een beetje door de bench te kruipen en steeds iets meer van hun omgeving en elkaar te ontdekken.
Helaas nog een tegenvaller ontdekt op dag 11. Epke heeft een flat chest met pectus excavatum. Dit houdt in dat hij een afwijkende vorm van zijn borstkas heeft waarbij ook het uiteinde van zijn borstbeen naar binnen krult. Dus snel een afspraak gemaakt bij de dierenarts om dit te laten nakijken. Voor mij is het de eerste keer dat ik het mee maak, dus er zijn zeker zorgen om hem. Bij de dierenarts aangekomen kreeg ik gelijk te horen dat ik hem beter in kon laten slapen. Mijn mond viel open van verbazing, want er was op dat moment alleen nog gevoeld aan zijn borstkas. Voordat ik zo’n drastische beslissing zou nemen, wilde ik eerst een röntgen foto laten maken om te zien hoe erg het is.
Eenmaal terug van de foto was de dierenarts van gedachte veranderd (gelukkig!!, want het kleine mannetje is veel te levenslustig om in te laten slapen). Zij was verbaasd over hoe Epke zich kon verzetten en aan kon geven dat hij het er niet mee eens was.
Hij had een corsetje gekregen om wat tegendruk op de ribben te geven en we konden weer naar huis. Ik moest maar afwachten hoe het zich verder zou ontwikkelen. Het weekend in gaande, zat het mij niet lekker hoe alles was gegaan. Ik ben zelf verder onderzoek gaan doen online en kwam bij verschillende sites uit die meer informatie konden geven over een pectus excavatum. Daar kwam ik er achter dat er zeker wel behandel mogelijkheden waren als het een ernstige vorm had.
Die maandag gelijk met mijn oude dierenarts gebeld voor een second opinion. Nadat zij even had gekeken, geluisterd naar zijn longen en hartje heeft zij mij netjes doorverwezen naar een specialist. Gelijk een afspraak gemaakt en het vervolg van Epke’s pectus excavatum gaat verder in week 7.
